Αιώνια Σοφία – Sophia Perennis – είναι η γνώση της Αλήθειας, η οποία συνεπάγεται την επιθυμία του Καλού και την αγάπη του Ωραίου. Η διδασκαλία της περιλαμβάνει τόσο την Ουσία όσο και την εκδήλωσή της, τη Μορφή, κάνοντας διάκριση ανάμεσα τους, αλλά και κατανοώντας τη αδιάσπαστη ενότητας τους. Το Κενό είναι η Μορφή και η Μορφή είναι το Κενό.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει παρά μία μόνο σοφία, η Sophia Perennis, η οποία αποτελεί την καρδιά κάθε αληθινής και ζωντανής θρησκευτικής παράδοσης. Όμως στις περισσότερες απ’ αυτές – κυρίως τις μονοθεϊστικές – υπάρχει μια ουσιαστική διάκριση ανάμεσα στην εξωτερική και την εσωτερική δομή τους। Ο εξωτερισμός αποτελεί την εξωτερική διάσταση της παράδοσης, και περιλαμβάνει τις θρησκευτικές τελετουργίες, τις ηθικές διδασκαλίες και τη δογματική θεολογία।Η εξωτερική οπτική χαρακτηρίζεται από τη «συναισθηματική» και όχι την πνευματική της φύση και παραμένει πάντοτε περιορισμένη. Βασισμένη στη διδασκαλία της δημιουργίας και του επακόλουθου δυϊσμού μεταξύ Θεού και δημιουργίας, ο εξωτερισμός δεν προσφέρει τα μέσα για την υπέρβαση των περιορισμών της ανθρώπινης κατάστασης. Στόχος είναι μόνο η θρησκευτική σωτηρία, μια συνεχής κατάσταση ευδαιμονίας σε κάποιο ουράνιο παράδεισο.

Ο εσωτερισμός δεν είναι απλά το συμπληρωματικό του εξωτερισμού, το πνεύμα έναντι του γράμματος, της ψίχας ως προς το κέλυφος. Ο εσωτερισμός έχει απόλυτη αυτονομία έναντι της θρησκείας επειδή η εσώτατη ουσία του είναι η ίδια η Πρωταρχική Παράδοση. Βασισμένη σε μια υπερ-λογική γνώση του Θείου και όχι σε ένα διανοητικό σύστημα ή κάποιο θεολογικό δόγμα, έχει ως στόχο την πραγμάτωση των ανώτερων καταστάσεων της ύπαρξης και τελικά την ένωση ανάμεσα στον ατομικό εαυτό και την Αρχή. Αυτή είναι η «Υπέρτατη Ταυτότητα».

Ως «Υπέρτατη Ταυτότητα» δεν εννοείται ο προσωπικός Θεός της εξωτερικής θεολογίας, αλλά η υπερπροσωπική Ουσία, το Απόλυτο το οποίο είναι εντελώς υπερβατικό αλλά και ενυπάρχον στον εκδηλωμένο κόσμο. Σύμφωνα με την Αιώνια Σοφία η εσώτατη ουσία της ατομικής ύπαρξης δεν διαφέρει από το ίδιο το Απόλυτο, κάτι το οποίο δείχνει πόσο κοντά είναι η Sophia Perennis με τις μεγάλες παραδόσεις της Ασίας – την Αντβάιτα Βεντάντα, τον Ταοϊσμό, τον Βουδισμό και το Ζεν. Σύμφωνα με τους Παραδοσιολόγους, αποτελούν όλες τους ζωντανές εκφράσεις της πιο ψηλής, υπερ-μορφικής και οικουμενικής σοφίας της ύπαρξης, ξεπερνώντας ουσιαστικά τους τοπικούς περιορισμούς ανατολής και δύσης.

Η Αιώνια Σοφία αποτέλεσε και αποτελεί το κύριο αντικείμενο μελέτης και παρουσίασης μιας ομάδας ανθρώπων, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως Παραδοσιολόγοι. Οι σημαντικότεροι απ’ αυτούς είναι οι, Frithjof Schuon, Rene Guenon, Ananda Coomaraswamy, Martin Lings, Titus Burckhardt, Seyyed Hossein Nasr, Μάρκος Πάλλης, Philip Sherrard, William Stoddart, Huston Smith.